bab 14 keperluan pengangkutan dan perhubungan awal

Pengangkutan Dan Perhubungan Awal

1. Pada masa dahulu jalan darat dan jalan air merupakan sistem pengangkutan dan perhubungan yang menghubungi satu tempat dengan tempat yang lain.

2. Penduduk-penduduk berjalan kaki menggunakan denai dan lorong di atas darat untuk mencari makanan dan menghubungkan kawasan pedalaman.

3. Binatang-binatang seperti gajah, lembu dan kuda digunakan untuk berhubung di atas darat.

4. Keadaan bentuk muka bumi yang berhutan tebal, berpaya dan berbukit bukau menyebabkan penduduk sukar merentasi dan berhubung.

5. Selain itu, masa yang diambil juga lama dan barangan yang diangkut terhad.

6. Jalan air yang melalui sungai dan laut sangat penting bagi kawasan yang terletak berhampiran dengan sungai dan pinggir laut.

7. Penduduk menggunakan perahu, rakit dan jong sebagai alat untuk mengangkut orang, barangan dan surat.

8. Alat pengangkutan air ini amat bergantung kepada aliran air, tenaga manusia dan tiupan angin.

9. Perdagangan pada masa dahulu ialah melalui sistem barter. Oleh itu, sungai digunakan untuk membawa hasil dagangan ke merata-rata temapt lain untuk ditukarkan.

10. Dari segi perhubungan, penduduk menggunakan isyarat asap atau bunyi untuk berhubung dengan penduduk di kawasan lain.

11. Isyarat asap dihasilkan oleh api yang menyalakan kayu dan mengeluarkan asap ke udara, pihak lain akan memahami maksud yang dikeluarkan oleh asap di udara.

12. Isyarat bunyi dihasilkan oleh suara memukul beduk, ketuk-ketuk dengan batang kayu atau buluh dan laungan. Pihak yang mendengar suara itu akan memahami maksud maklumat yang ingin disampaikan.

13. Di samping itu, isyarat juga boleh digunakan untuk mengumpulkan orang kampung bagi tujuan tertentu.

Keperluan Pengangkutan dan Perhubungan Awal Pada Zaman Penjajah

1. Penjajah British di Tanah Melayu pada abad 1800-an telah mempengaruhi perkembangan pengangkutan dan perhubungan di negara kita.

2. Kedatangan penjajah British bertujuan mengekploitasi sumber seperti bijih timah dan getah. Mereka membina kemudahan pengangkutan seperti jalan kereta api, jalan raya dan pelabuhan untuk mengeksport sumber-sumber tersebut.

1. Kemasukan penjajah British dengan tujuan mengeksploitasi bijih timah secara tidak langsung telah memajukan sistem pengangkutan di Tanah Melayu.

2. Landasan kereta api yang pertama telah dibina dari Taiping ke Port Weld (Kuala Sepetang) bagi mengangkut bijih timah untuk dieksport. Landasan kereta api sepanjang 13 km telah di buka pada tahun 1885.

3. Landasan kereta api ini dibina dengan jarak dekat dan tumpuan pembinaan hanyalah di kawasan pengeluaran sahaja.

4. Landasan kereta api yang seterusnya ialah
(a) Seremban ke Port Dickson (1891)
(b) Kuala Lumpur ke Port Swethenham (Pelabuhan Klang)
(c) Tapah ke Teluk Anson (Teluk Intan)

5. Perkembangan sistem kereta api ini telah mengubah ekonomi negara daripada sara diri kepada ekonomi eksport.

6. Walau bagaimanapun penjajah Britidh hanya memberi tumpuan di sebelah pantai barat Semenanjung Malaysia sahaja. Keadaan ini menyebabkan kawasan pantai barat mempunyai rangkaian perhubungan yang lebih padat daripada kawasan pantai timur.

7. Di Sabah landasan kereta api mula dibina dari Weston ke Beaufort dan dari Tenom ke Jesselton.

8. Di Sarawak pula landasan kereta api dibina bagi menghubungkan bandar Kuching dengan Batu 10. Namun begitu pembinaan landasan kereta api di Sarawak tidak begitu penting memandangkan negeri ini masih bergantung kepada sistem pengangkutan air untuk mengangkut hasil pertanian.

9. Jalan raya yang pertama dibina ialah jalan kereta lembu. Jalan ini menghubungkan Taiping dengan Matang, bersambung ke Krian dan seterusnya ke Seberang Perai.

10. Pembukaan kawasan perlombongan bijih timah di kawasan pedalaman telah menyebabkan jalan raya dibina.

11. Bijih timah , pekerja-pekerja dan segala keperluan perlombongan diangkut dari stesen kereta api dan pelabuhan melalui jalan raya ke kawasan perlombongan.

12. Jalan raya ini menghubungkan kawasan perlombongan di Larut Pelabuhan Pulau Pinang. Jenis kenderaan yang digunakan pada ketika itu adalah seperti kereta lembu, beca(lanca) dan kereta kuda.

13. Terciptanya enjin dan kenderaan bermotor telah memperkenalkan pengangkutan bas dan lori. Peningkatan penggunaan kenderaan ini telah menjadikan sistem jalan raya lebih penting daripada jalan kereta api keraan tahap ketersampaiannya dan memudahkan pengangkutan barang dari pintu ke pintu.

1. Pengangkutan air iaitu melalui sungai dan pelabuhan sangat penting pada zaman penjajah British.

2. Tongkang dan kapal susur pantai digunakan sebagai alat mengangkut bekalan, makanan, jentera dan buruh. Hasil kemudiannya dibawa ke gudang yang terletak di tepi-tepi sungai sebelum dipunggah ke kapal untuk dieksport.

3. Penggunaan tongkang dan kapal wap dapat mempercepatkan penghantaran barangan seperti bijih timah dan getah. Pengangkutan air juga digunakan utnuk membawa masuk buruh-buruh asing dari India dan China ke Tanah Melayu.

4. Pelabuhan-pelabuhan awal seperti Pelabuhan Pulau Pinang, Port Swettenham (Pelabuhan Klang), Port Dickson dan Pelabuhan Labuan turut dibuka oleh British semasa penjajahannya di Tanah Melayu.

5. Pelabuhan Port Dickson dan Pelabuhan Port Swettenham telah berkembang sebagai pelabuhan untuk mengeksport barangan seperti bijih timah dan getah selain menjadi pusat mengimport barangan dan perkakasan buatan kilang.

1. Selain pengangkutan, penjajah British juga memajukan perkhidmatan perhubungan seperti pos, telegraf dan telefon.

2. Perkhidmatan pos mula diperkenalkan oleh penjajah British pada tahun 1800. Pada tahun 1862, Jabatan Perkhidmatan pos yang pertama telah ditubuhkan di Negeri-Negeri Selat yang beribu pejabat di Pulau Pinang.

3. Perkhidmatan pos pada ketika itu hanyalah tertumpu kepada pengendalian surat-menyurat sebelum berkembang kepada pengangkutan surat khabar, dokumen perniagaan, bungkusan, dan kemudahan insurans.

4. Talian telegraf yang pertama dibina pada tahun 1876 untuk menghubungkan Kuala Kangsa dengan Taiping dan seterus berkembang hingga ke Kamunting dan Bukit Gantang.

5. Sistem perhubungan telegraf sangat penting dalam pentadbiran dan penguatkuasaan penjajahan di negeri-negeri Melayu.

6. Pembinaan sistem telegraf oleh pihak British pada peringkat awalnya adalah untuk memantau dan menjaga kepentingan kawasan perlombongan mereka yang terdapat di negeri Perak dan Selangor.

7. Pembinaan sistem ini juga bertujuan menyampaikan maklumat dan arahan dengan lebih cepat dari pusat pentadbiran jajahan di Singapura ke pusat pentadbiran negeri-negeri di Tanah Melayu.

8. Pada tahun 1886, perkhidmatan telefon telah diperkenalkan di Negeri-negeri Selat. Ketika itu telefon hanya digunakan untuk tujuan keselamatn dan dipasang untuk menghubungi balai polis sahaja.

9. Perkhidmatan telefon bukan sahaja digunakan untuk tujuan pentadbiran, malah telefon juga turut digunakan oleh peniaga , pemodal dan pengusaha estet yang memerlukan maklumat tepat dan cepat.

10. Pihak British juga memperkenalkan perkhidmatan telegram di Tanah Melayu semasa penjajahan mereka. Penghantaran maklumat melalui telegram boleh dilakukan di balai polis dengan menggunakan radio polis.

11. Melalui kaedah ini, maklumat dapat disampaikan dengan lebih berkesan untuk usaha-usaha menyelamat terutama ketika berlakunya kejadian yang tidak diingini seperti kejadian banjir besar yang pernah melanda Tanah Melayu pada tahun 1926.